همۀ ما آرام آرام متوجه شده‌ایم که برتری در مسابقۀ درس و مشق، برای خوشبختی فرزندانمان کافی نیست و آنها برای یک زندگی خوب و خوش نیاز به کسب نگرشهای بنیادین‌تری دارند؛ ما امروز با خودمان می‌گوییم کاش فرزندانمان می‌آموختند که چطور یک موضوع را تحلیل کنند و ابعاد گوناگون آن را ببینند، چطور از یک انتقاد، برای بهترشدن استفاده کنند و در تله تخریب خودشان نیفتند، چطور با جهان اطرافشان با اینهمه تنوع در عقیده و سلیقه و فرهنگ با همدلی و درک متقابل روبرو شوند و خودشان را نبازند، چطور چیزی به جهان بیفزایند و فقط مصرف کننده افکار و ایده‌های دیگران نباشند، چطور در جهان منفعل نباشند و ازدلِ هر موقعیتی بتوانند مسئولیت بپذیرند و کنشگرانه و فعالانه عبور کنند و اثری از خودشان به جا بگذارند، چطور نسبت به هیجانات شخصی خودشان آگاه باشند، چطور ارتباطی موثر برقرار کنند…
کاش می‌آموختند چطور دقیق بشنوند، دقیق بخوانند، دقیق سخن بگویند، و دقیق بنویسند؛  چطور تصمیم‌هایشان را تا پایان دنبال کنند و در قید و بند نتایج کوتاه مدتِ کارهایشان نباشند و تنهایی باعث نشود از پیمودن راهی باز بمانند، چطور با دیگران یک همزیستی زیبا و دلنشین داشته باشند، چطور رویاهایشان را در پیچیدگهای جهان نبازند، چطور به دیگران اعتماد کنند، چطور گفتگوهای سخت و ویرانگر را به تعاملی سازنده مبدل سازند، چطور بلد باشند که هوشمندانه خودشان را در معرض تجربه های سخت قرار دهند و بیاموزند از دلِ آسیبهایی که می‌بینند، شکوفا شوند و در برابر چالشها و تغییرات و تحولات همیشگی جهان، مقاوم و کاردان باشند و در تمام عمر یادگیرنده باشند و همیشه در حال رشد… 

اما آیا این همه را می شود با برگزاری کلاس و دوره یاد گرفت؟ واقعیت این است که نه! اینها نگرشها و منشهایی است که باید در دلِ تجربه‌های مستمر آموخت. سروک جایی است برای دل‌سپردن به این تجربه‌ها. سروک همچون باغی است برای قدم‌زدن که ما و بچه‌ها را در یک پارادایم مشترک قرار می‌دهد تا همراهِ هم فعالیتهایی را پیش ببریم. این فعالیتها، بهانه‌هایی هستند که ما چیزهایی را که ذکرش رفت، تجربه کنیم، از هم بیاموزیم، خطا کنیم، دوباره برخیزیم و ذهنمان را بازتر و افق دنیایمان را گسترده‌تر کنیم تا آگاه تر، مسئولیت پذیرتر و انعطاف پذیرتر شویم و یاد بگیریم که از دل تعامل با دیگران، چه همه چیزها می توان آموخت.

 سروک برای همین شکل گرفته که مثل یک جامعه مدنی کوچک، تعامل همه ما را با هم شکل ‌دهد و ما را در مسیرِ این تجربه، کنار هم بنشاند.