خانه من
خونه کجاست؟ چطور درست می‌شه؟ باید چه خصوصیاتی داشته باشه؟ چی می‌شه که حس می‌کنیم یک اتاق مال ما شده و یک حیاط یا یک درخت به ما تعلق پیدا کرده؟ خونه‌های ما چه رنگی اند؟ چه فرقی با خونه‌های دیگه در جاهای دیگه دنیا دارن؟
وقتی از جایی به جای دیگه تغییر مکان میدیم، چه چیزهای از خونه‌مون با ما می‌مونه؟ چه چیزهایی رو از دست میدیم؟ اگه خونه‌ای رو که الان توش زندگی می‌کنیم یا شاید یک روزی توش زندگی کنیم بنویسیم، بسازیم یا بکشیم چند کلمه یا جمله یا رنگ می‌تونه توصیفش کنه؟
این‌ها بعضی از سوال‌هایی هستن که توی این پروژه باهاش روبرو شدیم. ما به فضاهای خونه‌های جدید و قدیمی خودمون فکر کردیم، اون‌ها رو تصور کردیم و از نو کشیدیم و ساختیم. برای تصور فضاهای خونه اول یاد گرفتیم کلاژ چیه و چطور در طراحی به کار میاد، بعد کلاژهای دوبعدی و سه بعدی ساختیم و راجع به خونه‌های قدیمی کنونی و آینده‌مون نوشتیم و سعی کردیم از روی کلاژها و نوشته‌هامون فضا بسازیم.
در گروه «خانه من» ما به دنبال روایت معماری خونه‌هایی رفتیم که تغییر می‌کنند، با ما بزرگ می‌شن و گاهی هم از ما جدا می‌شن (یا ما ازشون جدا می‌افتیم؟). ما اینجا روایتی از قصه‌های خودمون رو به صورت تصویر و صدا و متن به شما نشون میدیم. امید داریم توی فصلهای بعدی سروک، قصه‌های ما از این خونه‌ها با قصه‌های خونه‌های بچه‌های دیگه از جاهای دیگه دنیا کنار هم جمع بشه تا خونه‌های متنوع و تغییرشون رو ثبت کنیم و به بقیه نشون‌شون بدیم.
توی ویدیوی زیر، یه مرور کوتاه از اون چیزی که ما توی این پروژه تجربه کردیم رو میتونین ببینین:
یا اگه می‌خواین روی عکسها تمرکز بیشتری کنین و سرعتِ حرکت رو خودتون تنظیم کنین، میتونین روی تصویر زیر کلیک کنین و به شکل یه «ارائه» با دقت تماشا کنین:
