
نقد فیلم
زمان اجرا:
فصل چهارم سروکتجربهکنندگان:
افشین، امیر، امیرحسین، ثمین، سروین، مبینا، مینا، مهدیار، مهر، نوشآفریندر این کارگاه، ما به دنیای رنگارنگ فیلمها سر زدیم. هر کدام از ما پیشنهادهایی را برای تماشای فیلم مطرح کردیم و بعد از رایگیری، سه فیلم را تماشا کردیم و با هم درباره آن حرف زدیم.
لیست کل فیلم های پیشنهاد شده به این قرار است:












و اما سه فیلم برگزیده کارگاه
از میان این پیشنهادها سه فیلم، برگزیده شده که ما آنها را تماشا کردیم و اکنون مختصری از آنچه که در کارگاهمان گذشت را برای شما هم روایت میکنیم:
-
- پیشنهاد امیرحسین
-
- پیشنهاد امیر
-
- پیشنهاد مینا
مهر یکی از نوجوانانِ حاضر در این کارگاه، گوشههایی از روایتهای بچهها درباره این فیلم را در یک کلیپ کوتاه آماده کرده که با هم میبینیم:
روایت نوشآفرین
روایت ثمین
روایت مبینا
روایت مینا
inside out
انیمیشن اینساید آوت، داستان زندگی یک دختربچه مهاجره و اتفاقاتی که توی ذهنش و بین احساسات مختلفش در شرایط سخت وفق پیدا کردن با محیط جدید می افته. این انیمیشن از این نظر مهمه که ما پشت صحنهی رفتارهای روزمرهمون رو میبینیم و اگه بتونیم این احساسات رو درست تشخیص بدیم و باهاشون دوستانه ارتباط برقرار کنیم (به جای اینکه سرکوبشون کنیم یا ازشون فرار کنیم) سالمتر و آرومتر خواهیم بود. اینساید آوت نشون میده که همه ی احساسات اصلی ما ( شادی/غم/انزجار/ترس/خشم) در شرایط مختلف زندگی نیازه و نباید هیچ کدوم رو طرد کنیم.
حین جلسه نقد فیلم درمورد سوالهای بچه ها مثل اینکه چرا احساسات مادر یا پدر شخصیت های مرد و زن بودند و احساسات رایلی (دختربچه) هم دختر هم پسر بودند صحبت کردیم و پرورش احساسات مردانه یا زنانه در جامعه. طی جلسه نقد به این نتیجه رسیدیم که تا وقتی احساساتمون را جدی بگیریم و بتونیم اونها رو به خوبی انتقال بدیم میتونیم راحتتر از پس مشکلاتمون با اطرافیان به خصوص حین سن بلوغ برآییم…
127Hours
این فیلم که برداشتی از زندگی واقعی یک کوهنورد و کاوشگر هست، خیلی زیبا مفهوم امید و تلاش برای بقا رو نشون میده و اینکه نیازهای بنیادی ما برای بقا چقدر کمتر از اون چیزیست که روزمره درتلاش برای به دست اوردنش هستیم. صحنه های فیلم از بیابانها و طبیعت خارقالعادهی یوتا، بسیار زیبا و به خصوص فیلم برداری فیلم بسیار پرمعنا بود که هر زاویه ای از دوربین بخشی از داستان رو برای ما باز میکرد و دید ما را گستردهتر میکرد. در جلسه مربوط به فیلم، درموزد فیلمهای مشابه این فیلم، و جاهایی از فیلم که میتونست جذابتر باشه رو بچهها صحبت کردند.
خانه دوست کجاست
این فیلم که اسمش برگرفته از شعر سهراب سپهریه، تم رایج فیلمهای کیارستمی را داره، یعنی صحنه هایی باز از طبیعت و جاده های پرپیچ و خم که نشوندهنده ی مسیر پر پیچ و خم زندگیه و بازیگرانی نابازیگر.
این فیلم یه جورایی اشک منو در اورد اول به خاطر ترسی که معلمها و والدين در روابطشون با بچهها ایجاد میکنند و عدم درکشون از زیبایی درون بچه که میخواد هرکاری بکنه که دوستش از تنبیه معلم برخوردار نشه… صحنه اول فیلم ما رو با این ترس و ناراحتی تنبيه روبرو میکنه و باعث میشه مسیر فکری کودک را با گوشت و پوستمون حس کنیم که تلاش میکنه دیگه این اتفاق تكرار نشه. دلیل دوم که اشک من رو در اورد زیبایی نمایش قطره قطره پشتکار و امید پسربچه در این مسیر بسیار پر پیچ و خم و قدم قدم نزدیکتر شدن به هدفش رو نشون میده. چیزی که شاید امروزه کمتر حس کنیم و هرچه بیشتر با این فیلم همذات پنداری کنیم بیشتر این حس وفاداری و کل در جز بودن در ما بیدار میشه. برای من سرعت فیلم چندان کند نبود چون به نظرم داشت یک روز از زندگی در روستای آن زمان رو نشون میداد و البته واقعیت همینجوری کند و احتمالا حوصله سر بر هست/بوده. همچنین استفاده از آدمهای واقعی خود اون روستا جذابیت افزونتری به تماشای فیلم برای من میداد.
خانهٔ دوست کجاست؟ فیلمی ایرانی به کارگردانی و نویسندگی عباس کیارستمی محصول سال ۱۳۶۵ است. این فیلم پارهٔ اول از سهگانه کوکر است؛ دو فیلم دیگر زیر درختان زیتون و زندگی و دیگر هیچ هستند که پس از این فیلم ساخته شدند. خانه دوست کجاست در فهرست ۵۰ فیلمی که باید قبل از ۱۴ سالگی دید از دید بنیاد فیلم بریتانیا قرار دارد. خانه دوست کجاست پلنگ برنزی جشنواره فیلم لوکارنو را در سال ۱۹۸۹ به دست آورد. نام فیلم برگرفته از شعری از سهراب سپهری است